Over  Nastaran

In 2014 won ze de Gouden Krekel voor de meest indrukwekkende podiumprestatie. In 2020 werd ze genomineerd voor de Prijs van de Nederlandse Dansdagen Jong Publiek. Haar voorstelling Songs for no one ontving tweemaal de BNG Bank Theaterprijs (2020 en 2021) en werd geselecteerd voor Het TheaterFestival Vlaanderen 2022 en Theater der Welt in Frankfurt-Offenbach 2023. In 2023 werd ze genomineerd voor de Gieskes-Strijbis Podiumprijs. Songs for no one is in het kader van het Zürcher Theater Spektakel 2024 genomineerd voor de Patronage Prize en de Audience Prize.

This is not a dance is een van de vier genomineerden voor de VSCD Mime/Performance Prijs 2024. Uit het VSCD juryrapport:
“Met This is not a dance bouwt Nastaran Razawi Khorasani aan haar spannende documentaire-performatieve oeuvre, waarin ze een journalistieke aanpak koppelt aan een fysieke beeldtaal. Voor deze voorstelling vertrekt ze vanuit een belangwekkend onderwerp: het verbod op dans in Iran. Voor velen misschien onvoorstelbaar, maar door middel van de goed gedoseerde interviews weet Razawi Khorasani invoelbaar te maken wat hiervan de verregaande implicaties zijn. Het is knap hoe ze de twee werelden in deze voorstelling bij elkaar brengt. Haar eigen lichaam fungeert als een projectiescherm voor hun woorden, waarbij haar fysieke uitdrukkingskracht en aanwezigheid op de vloer overweldigend is. Het indrukwekkend licht- en muziekontwerp van Minna Tiikkainen en Joost Maaskant wekt de suggestie dat overal beweging (en dus mogelijk dans) in zit: in de doeltreffende scenografie van Peter van Til, in het niet-dansende, dansende lichaam van Razawi Khorasani, en als we vakkundig worden opgezweept naar een zinderende climax, ook in onszelf. This is not a dance is een eerbetoon aan het lichaam dat wil bewegen. Een eerbetoon aan de kunst die gemaakt móet worden. Deze vorm van verzet is zeer lovenswaardig en maakt diepe indruk.”